พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [1. มหาวรรค] 7. เอกัจจมัตถีติกถา
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นอดีตที่ยังไม่ให้ผลจักให้ผล จึง
ยอมรับว่า สภาวธรรมเหล่านั้นมีอยู่ ใช่ไหม
ปร. ใช่
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นอดีตที่ยังไม่ให้ผลจักให้ผล จึง
ยอมรับว่า สภาวธรรมเหล่านั้นเป็นปัจจุบัน ใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นอดีตที่ยังไม่ให้ผลจักให้ผล จึง
ยอมรับว่า สภาวธรรมเหล่านั้นเป็นปัจจุบัน ใช่ไหม
ปร. ใช่1
สก. เพราะท่านเข้าใจว่า สภาวธรรมที่เป็นปัจจุบันจักดับ จึงยอมรับว่า
สภาวธรรมเหล่านั้นไม่มี ใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
2. อนาคตาทิเอกัจจกถา
ว่าด้วยสภาวธรรมบางอย่างที่เป็นอนาคต เป็นต้น
[300] สก. สภาวธรรมที่เป็นอนาคตมีอยู่ใช่ไหม
ปร.2 บางอย่างมีอยู่ บางอย่างไม่มี3
สก. สภาวธรรมที่เป็นอนาคตบางอย่างเกิด บางอย่างไม่เกิด บางอย่างเกิด
อย่างดี บางอย่างไม่เกิดอย่างดี บางอย่างบังเกิด บางอย่างไม่บังเกิด บางอย่าง
ปรากฏ บางอย่างไม่ปรากฏใช่ไหม
ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ
เชิงอรรถ :
1 เพราะมีความเห็นว่า กรรมที่สั่งสมไว้ซึ่งยังไม่ให้ผลเป็นสิ่งที่มีปรากฏจึงตอบรับ (อภิ.ปญฺจ.อ. 299/179)
2 ปร. หมายถึงภิกษุในนิกายกัสสปิกะ (อภิ.ปญฺจ.อ. 300/175)
3 เพราะมีความเห็นว่า วิปากธรรมบางอย่างจะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน (อภิ.ปญฺจ.อ. 300/175)
